top of page

INTEGRATIVE BABY THERAPY - IBT

In een notendop: een baby ontstaat uit een kinderwens. Dit leidt tot de conceptie, het samensmelten van zaadcel en eicel. Het belooft de fysieke ontwikkeling van een nieuwe mens. Als nieuw wezentje ontwikkelen en groeien we 9 maanden in de buik van onze mama. In deze 9 maanden gebeurt er rondom mama vanalles. Ze denkt en voelt, kortom, ze leeft. 

Vervolgens is het tijd voor de baby om een kijkje te komen nemen op de wereld. Tijdens je geboorte reis je van een gekende, veilige wereld naar een totaal ongekende, nieuwe wereld. Deze reis leg je het liefst af in samenwerking met je mama, samen sta je nu eenmaal sterker. Eens op de wereld heb je dus al een lange reis achter de rug … maar dan begint het eigenlijk nog maar pas.

 

Vanuit de pre -en perinatale psychologie zou je kunnen stellen dat vanaf het moment partner(s) een kinderwens hebben, het levensverhaal van hun kind al begonnen is. De indrukken en ervaringen (positieve als negatieve) die we opdoen in het hierboven beschreven proces, zorgen ervoor dat er ‘neural pathways’ of ‘imprints’worden gevormd. Dat wil zeggen dat er in onze hersenen wegen worden gevormd door gevoelservaringen en indrukken, zodat als we de volgende keer in een gelijkaardige situatie komen we hierop kunnen terug vallen. Goed om weten is dat een baby en jong kind geen cognitieve herinneringen of ervaringen heeft. Hij voelt. En dit is dan ook de manier waarop hij ervaringen gaat opdoen

IBT1.jpeg

En wat nu met het geboortetrauma? 

We zijn voorgeprogrameerd om geboren te worden. Dat maakt dat we weten hoe het moet. Zoals dat vrouwen zijn voorgeprogrameerd om te bevallen. Doch is geboren worden voor zowel mama als baby een oncomfortable en zware reis. De uitdrukking “Dat was een zware bevalling.” is niet uit het niets tot stand gekomen. Met andere woorden, het is een stressvolle ervaring voor beide partijen. En dan nog papa niet te vergeten.

Het grote verschil tussen de ouders en baby is de communicatie met woorden. Mama en papa vertellen hun bevallingservaring aan de nieuwe grootouders, familie of vrienden. Op deze manier verwerken ze hun nieuwe ervaring en doen ze aan zelfregulatie. De definitie van “reguleren” is “het aanpassen aan de normale toestand”. Hier bedoelen we mee dat een stressvolle situatie ervoor zorgt dat stress in ons systeem (lichaam en geest) kruipt. Door ons lichaam vervolgens te reguleren gaan we het stressniveau terug naar beneden halen waardoor we ons rustig en veilig voelen.

Onze baby kan zichzelf echter nog niet reguleren en ook niet met woorden vertellen hoe het voor hem is geweest. De spanning blijft dus in zijn systeem zitten. Dit uit zich in huilen, moeilijk slapen, moeilijk eten (borstvoedingsproblemen), reflux, onrust, problemen in de motorische ontwikkeling ...

 

De ervaring van de geboorte blijkt uit onderzoek één van de vele redenen te zijn waardoor er zich regulatieproblemen bij kinderen ontwikkelen. Dit maakt het moeilijker voor de baby om zich te verbinden met de ouders en andersom. 

 

Met Integratieve baby therapie proberen we dit op te lossen door nieuwe ‘neuro pathways’ of ‘imprints’ te maken, waardoor de oudere wegen uit elkaar gaan vallen. We gaan nieuwe patronen ontwikkelen waardoor we op een nieuwe manier in verbinding kunnen gaan met ons zelf, onze ouders en alle andere mensen rondom ons heen. 

Hoe doen we dit?

We creëren een veilige omgeving door in verbinding te gaan met onszelf en elkaar om ons zo te kunnen openstellen voor het geboorteverhaal van onze baby. De baby gaat ons door lichaamstaal vertellen wat zijn ervaring is en wij gaan luisteren. Binnen deze setting heeft de baby ruimte om op zijn ervaring te gaan reageren, wat vroeger moeilijk voor hem was. De baby wordt gezien en gehoord. Samen met de ouders en therapeut zorgen we ervoor dat de baby zijn stress kan reguleren. Minder stress maakt een blije baby en blije ouders. 

Bovendien wordt er gekeken naar hoe we ouders kunnen ondersteunen om het verdriet en de stress te kunnen dragen van hun baby. 

IBT2.jpeg
bottom of page